เคยนำเสนอมาแล้วคำว่าทิศน่ะครับ คลิกไปอ่าน
ทิศ ภาษาเขมรเรียก ទិស ตึ๊ฮ์
ทิศหลักทั้งสี่ที่ใช้บ่อย
แล้วจะท่อง ส่วนมากก็เริ่มจากทิศตะวันตก
ទិសខាងលិច ตึ๊ฮ์ คาง เล็กจ์ = ทิศตะวันตก
ទិសខាងកើត ตึ๊ฮ์ คาง เกิว์ด = ทิศตะวันออก
ទិសខាងជើង ตึ๊ฮ์ คาง เจิง = ทิศเหนือ
ទិសខាងត្បូង ตึ๊ฮ์ คาง ตโบง = ทิศตะใต้
เรียกย่อๆว่า
เล็กจ์ เกิว์ด เจิง ตโบง = ตก ออก เหนือ ใต้
ส่วนทิศทั้งแปด เขมรไม่ค่อยใช้คำว่าเฉียงน่ะครับ
แล้วจะท่อง ส่วนมากก็เริ่มจากทิศตะวันออก
ภาษาเขมร | อ่านว่า | แบบไทย | แบบอย่างง่าย |
បូព៌ | โบ | บูรพา | ตะวันออก |
អាគ្នេយ៍ | อาคเนย์ | อาคเนย์ | ตะวันออกเฉียงใต้ |
ទក្សិណ | เตี๊ยะเซิน | ทักษิณ | ใต้ |
និរតី | นิระแด็ย | หรดี | ตะวันออกเฉียงใต้ |
បស្ចិម | ปัย์จ เจิม | ประจิม | ตะวันตก |
ពាយ័ព្យ | เปีย ยั๊วบ | พายัพ | ตะวันตกเฉียงเหนือ |
ឧត្ដរ | อุดอ | อุดร | เหนือ |
ឦសាន | แอ็ย ซาน | อีสาน | ตะวันออกเฉียงเหนือ |