ลองดูสิ

ตำราเข้าใจ เมีย
“ฉบับย่อ เล่ม ๑”
พิมพ์เสร็จแล้ว สั่งจองได้ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปครับ

ឡេលាបក្លៀកអោយសក្រលៀន
វាមិនមែនជារឿងងាយទេ
ครีมทารักแร้ให้บริเวณใกล้เคียงอวัยวะเพศขาวขึ้นได้

คำว่า ក្រលៀន กรอเลียน หมายถึงไต อีกความหมายหนึ่งบริเวณใกล้เคียงอวัยวะเพศ

តើអ្នកជឿទេថាបុរស ៩០% មើលឆ័ត្រ

ไพบูลย์วัยเกษีณถามสมชัยเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันว่า;
มีSEXกับกิ๊กบ่อยแค่ไหนว่ะ!?

ณรงค์ตอบ: “เกือบทุกวัน”

ยุทธ ตกใจมาก อ้าว…ทำได้ยังงัย!!

ณรงค์วัยเกือบ70ตอบ
“วันจันทร์ก็เกือบ
วันอังคารก็เกือบ
วันพุธก็เกือบ
วันพฤหัสก็เกือบ
……………..!!!!
……………..!!!!
เกือบทุกวันๆๆ

  สองผัวเมีย ฝึกตีกอล์ฟอยู่หน้าบ้าน บังเอิญเมียตีไม่เก่ง ลูกกอล์ฟกระเด็นเข้าไปในหน้าต่างบ้านใกลัๆ ไปโดนตะเกียงเก่าๆใบหนึ่งเเตก!   ทั้งสองจึงเดินไปขอโทษ พอถึงหน้าบ้านมี ลุงคนเเก่ เดินออกมาจากบ้าน ยังไม่ทันที่ทั้งคู่จะขอโทษ ลุงคนแก่ พูด  
ลุงแก่: ข้า ขอบคุณเจัาทั้งสองมาก ที่ทําใหัข้าได้ออกมาจากตะเกียงได้ ข้า จะตอบเเทนเจ้า ให้เจ้าเลือกได้ 3 อย่าง ว่าจะเอาอะไร  
ทั้งสองคนตกใจ พอตั้งสติได้ สามีเอ่ยก่อน  
สามี: ข้า ขอเงินสักพันลัานละกัน  
ลุงแก่: งั้นพรุ่งนี้เช้า เจัาได้เเน่นอน  
ภรรยา: ขอ ชอปปิ้งฟรีทุกห้าง ค่ะ  
ลุงแก่: เรื่องเล็กมาก เจ้าได้แน่พรุ่งนี้  
สามี: เหลืออีกข้อ ข้า ให้ลุงขอบ้างละกัน  
ลุงแก่ คิดแป๊ป แล้วตอบ  
ลุงแก่: ข้า อยู่ในตะเกียงมานานเป็นพันปี ไม่เคยได้ยุ่งกับสตรีใดเลย ข้า ขอยุ่งกับเมียเจัา ไดัรึเปล่า   สองผัวเมีย นิ่งคิดอยู่พักนึง ก็ตอบตกลง เพราะตัวเองต่างได้มามากมาย ลุงแก่ เลยจูงมือภรรยาหายไปในบ้าน 2 ชม. หลัง ลุงแก่ เสร็จกิจไปหลายครั้ง ลุงนอนแผ่หลาและถามภรรยา   
ลุงแก่: ผัวเอ็ง อายุเท่าไร  
ภรรยา: 35 ปี ทำไมค่ะ  
ลุงแก่: เอ็งกับผัว อายุตั้งขนาดนี้ ยังเชื่อเรื่องยักษ์ กับตะเกียงวิเศษ อยู่อีกหรอ????

1.นอนตื่น ตี 5 ทุกเช้า
2.ออกกำลังกายทุกเช้า 6.00 น.
3.ทำงานบ้านล้างหัองน้ำกวาดบ้าน
4.ไม่กินเหล้า
5.ทำอาหารได้ทุกชนิด
6.ไปทำงานตรงตามเวลาที่กำหนด
7.ไม่เที่ยวกลางคืนเลยเป็นเวลาหลายเดือน
8.กลับที่พักตรงเวลาทุกวัน
9.ต้องสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน
10.เข้านอนตรงตามเวลา 22.00 น.ทุกๆ คืน………

ผู้หญิงคนใด ต้องการคู่ครองแบบนี้ หาได้ที่เรือนจำประจำจังหวัดทุกๆ จังหวัด…

เจ้าของฟาร์มไก่ ปวดหัว ไก่ไม่ยอมออกไข่ จึงไปปรึกษาผู้เชี่ยวชาญ
ผู้เชี่ยวชาญ “ไก่ก็เหมือนคน คุณควรจะไปซื้อไก่ตัวผู้มาอีกฝูงที่เก่ง ๆ “
แต่เจ้าของฟาร์มไม่มีเงินแล้ว กลับไปแล้วก็คิดมากต่อ
คิดไปคิดมา ได้ทางออก
แก่ไปคัดตัวผู้สภาพดีมา 1 ตัว แล้วก็เอาไวอาก้าที่เก็บไว้ใช้เอง ให้มันกิน
ไม่ผิดหวัง ไก่ตัวผู้กินเสร็จ เหมือนเสือติดปีก ไม่หมดวัน ไก่ตัวเมียทั้งฟาร์มเสร็จมันหมด
ไก่จึงออกไข่กันใหญ่
วันรุ่งขึ้น ไก่ตัวผู้ยังไม่หายคึก บินข้ามรั้วไปจัดการเล้าเป็ดเพื่อนบ้านจนเสร็จเรียบร้อยหลายร้อยตัว
วันต่อมา ก็ข้ามไปอีกฟาร์ม จัดการห่านไปหลายร้อยตัว
สุดท้ายวันที่ 4 เจ้าของฟาร์มเห็นไก่ตัวผู้นอนแอ้งแม้งหมดแรงกลางลานกว้าง กำลังจะตาย มีอีแร้งหลายตัวบินวนอยู่บนฟ้า รอเวลาลงมาแด๊กมัน
เจ้าของฟาร์มน้ำตาร่วง สงสารไก่ตัวผู้ที่ออกแรงทำให้ไข่ออกมาเยอะ ตัดสินใจเก็บศพให้มัน
เจ้าของฟาร์มเดินไปข้างตัวไก่ตัวผู้ น้ำตาร่วง “เป็นเพราะข้าไม่ดีเอง ไม่น่าให้แกกินไวอาก้าเลย แกถึงมีวันนี้”
ที่ไหนได้ ไก่ตัวผู้บอกว่า “เงียบ ๆ อย่าเอ็ดไป รอพวกอีแร้งลงมา กูจะจัดการมันเอง”

55555…..

…พระบวชใหม่อยู่เฝ้าวัดองค์เดียวเพราะยังสวดอะไรกะเขาไม่เป็น. พระอื่นๆไปกิจนิมนต์กันหมด

….ลูกศิษย์วัดวิ่งมาบอกว่า มีโยมเอาของมาถวาย

หลวงพี่:  เอาอะไรมาถวาย

ลูกศิษย์วัด:  ปลาร้าครับหลวงพี่ ยกมาทั้งไห

หลวงพี่: งั้นให้โยมตั้งไว้ เดี๋ยวออกไปรับ

พอหลวงพี่ออกมา เห็นโยมเอาไหปลาร้าตั้งไว้บนอาสนะ หลวงพี่ก็เลยดึงอาสนะอื่นมานั่ง แล้วรับประเคนไหปลาร้า

โยม:  ขอพรด้วยครับหลวงพี่
 
หลวงพี่นึกตกใจ ทำไงดี เพิ่งบวช สวดอะไรไม่เป็นเลย แต่ก็กลัวจะเสียหน้า ก็เลยใหัพรแกโยมไป

หลวงพี่:รับพรนะ….
อะปะรามะตัง ตังทีนะมะตัง มะตังที ทีกูจะนัง. สาธุ
  โยมเดินยิ้มกลับไปอย่างมีความสุข
 
ลูกศิษย์วัด: หลวงพี่ สวดมนต์บทไหนครับ ผมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

หลวงพี่: จุ๊ๆๆ อย่าเอ็ดไป หลวงพี่สวดไม่เป็น…

อะปะรามาตัง  แปลว่า
เอาปลาร้ามาตั้ง….

ตังทีนะมะตัง…
แปลว่า…ตั้งทีไหนไม่ตั้ง….

มะตังที ทีกูจะนัง…
แปลว่า มาตั้งที่ที่กูจะนั่ง
ลูกศิษย์วัด : 5555555555

เกิดเหตุ สาวตาบอด ถูกรุมโทรม ข่มขืน     ข่มขืนเฉยๆนะ   แต่ไม่ได้ทำร้ายร่างกายอย่างอื่นเลย

หลังจากเกิดเหตุแล้ว   เธอก็เข้าแจ้งความกับตำรวจ

ตำรวจ       :   จะบอกเบาะแสอะไร ได้บ้าง ?

สาวตาบอด :    มันมากันทั้งหมด  7  คนค่ะ !!!

ตำรวจ       :     รู้ได้อย่างไร ?

สาวตาบอด :     คนแรก น่าจะรับราชการค่ะ

ตำรวจ        : ทำไม   ถึง คิดว่า เขารับราชการล่ะ

สาวตาบอด  :   ก็เค้าชอบ เลียแข้งเลียขา แล้วก็ ชอบทำ ๆ หยุด ๆ

ตำรวจ        :   แล้วคนที่สองล่ะ?

สาวตาบอด  :    น่าจะเป็น หมอค่ะ

ตำรวจ         : ทำไมล่ะ ?

สาวตาบอด   :   ก้อเค้าชอบคลำ จับโน่นจับนี่ แล้วบอก ให้นอนนิ่งๆ แล้วพลิกซ้าย พลิกขวา   แล้วก้อเฝ้าถามอยู่แต่ว่า   เจ็บมากมั้ย  เจ็บมากมั้ย   (ผมแอบคิด   ดีนะ   มันไม่ถาม  เจ็บมั้ยลูก ?    ไม่งั้นคดี พลิกเลยนะ   5 5 5  )

ตำรวจ         :   แล้วคนที่สามล่ะ ?

สาวตาบอด   :   น่าจะ ทำงานเอกชน

ตำรวจ          :   ทำไมล่ะ

สาวตาบอด    :   คนนี้   ทำไม่หยุดเลยค่ะ….         ส่วนคนที่สี่น่าจะเป็นครูนะ

ตำรวจ          :    รู้ได้ไง ?

สาวตาบอด    :   คนที่สี่ นี่ทำไปสอนไปค่ะ .. หนูล่ะอยากจะบร้า   กรูโดนข่มขืนอยู่นะโว้ยยย สอนอยู่ได้  แถมทำเสร็จ  มีการจะมาให้คะแนน หนูอีกแน่ะ

ตำรวจ          :   แล้วคนที่ห้าล่ะ 

สาว ตาบอด   :     คนที่ห้า กับที่หก  นี่   สงสัยจะเป็นนักการเมืองค่ะ

ตำรวจ           :     คุณรู้ได้ยังไง

สาวตาบอด     :   ไอ้สองคนนี้   มันทำไป  ป้อนคำหวานไปค่ะ   บอกว่า เสร็จแล้ว  จะให้โน่น ให้นี่  อย่าไปแจ้งความนะ  มันบอกว่าอาจจะเลี้ยงดูหนูเลยก็เป็นได้    แล้วหนูรู้ด้วยนะ  ว่า 2 คนนี้  เค้าอยู่พรรคไหน กัน    คนที่ห้านี่อยู่พรรคประชาธิปัตย์ แต่คนที่หก อยู่พรรคเพื่อไทย

ตำรวจ          :     เฮ่ยยยยย    จะเก่งเกินไปแล้ว   หนูรู้ได้ไง

สาวตาบอด    :   รู้สิ  ทำไมจะไม่รู้     ก็คนที่ห้า  มันทำไป  ป้อนคำหวานไป    แต่มันทำไม่เสร็จ      ส่วนคนที่หก ป้อนเหมือนกัน แต่มันทำจนเสร็จ ค่ะ

ตำรวจ         :    5 5 5   ( เผลอหัวเราะ)  หนูนี่เก่ง จิง   มาถึง  คนสุดท้าย   แล้ว   คนสุดท้ายนี่ ใคร

สาวตาบอด    :     คนสุดท้าย    นี่   เป็น   ทหาร   แน่นอน   ร้อย %  เลยค่ะ   หนูมั่นใจสุดๆ

ตำรวจ          :     ยังไง    ไหนลองว่าไปซิ

สาวตาบอด   :     ก็คนสุดท้ายนี่ล่ะค่ะ   ที่ข่มขืน หนูรุนแรงที่สุด    พอเสร็จแล้ว  หนูก็ต้องร้องไห้ ใช่มะ  …

                       แล้วมันก็ดุเอา    บอกแต่ว่า   จะร้องทำไม  จะร้องทำไม   เอาความสุขมาคืนให้แท้ๆ จะร้องทำไม    ทีหลังอย่าใส่บิกินี่อีกนะ

                       เนี่ยล่ะค่ะ  หนูถึงมั่นใจ  ว่ามานเป็น ต๊ะหาน  !!

“เข้มแข็งไว้น่ะที่รัก”

นักโทษคนหนึ่งหนีออกจากคุกซึ่งติดมาเป็น เวลา 15 ปี

เขาพกปืน และหนีเข้าไปในบ้านหลังหนึ่งเพื่อจะหาเงิน แต่กลับพบกับสามี ภรรยาคู่หนึ่งอยู่บนเตียง
អានត-อ่านต่อ →