ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ดูเหมือนว่าผู้คนในไทยจะสนใจท่องเที่ยวไปยังประเทศบ้านใกล้เรือนเคียงมากขึ้น และกัมพูชาก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ผู้คนให้ความสนใจ มีสถานที่ท่องเที่ยวมากมายที่คนไทยสามารถเดินทางไปที่นั่นได้ด้วยงบประมาณที่ไม่แพงจนเกินไปนัก ใช้เงินแค่หลักพันก็สามารถไปได้แล้ว โดยมีสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญอย่างนครวัด ที่เป็นจุดหมายหลักของใครหลาย ๆ คน
อย่างไรก็ตาม การท่องเที่ยวในรูปแบบที่เราได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในวิถีชีวิตประจำวันแบบคนทั่วไปในกัมพูชา ราวกับว่าหลอมรวมเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับคนท้องถิ่น ก็เป็นเสน่ห์อีกอย่างนึงในระหว่างการเดินทาง กินอยู่แบบไม่จำเป็นต้องหรูหรา แต่เลือกหาเอาตามข้างทาง คนเขมรเลือกทานอะไร ใช้สินค้าแบบไหน เราก็สามารถเลือกที่จะนำมาปรับใช้ให้เข้ากับตัวเราได้
แต่ที่แน่ ๆ คือ การมาท่องเที่ยวในกัมพูชา จำเป็นจะต้องรู้ภาษาเขมรไว้บ้างเหมือนกัน เพื่อให้สามารถนำไปใช้สื่อสารในกิจกรรมต่าง ๆ ที่จะต้องเผชิญในแต่ละวัน แน่นอนว่ามาเที่ยวทั้งทีเราคงไม่นอนเก็บตัวเล่นเกม scr888 อยู่แต่ในห้อง ก็คงต้องออกมาเดินเที่ยวข้างนอกอยู่แล้ว
เริ่มจากการซื้อสินค้า ไม่ใช่ทุกครั้งที่ไปต่างประเทศแล้วการใช้ภาษาอังกฤษจะทำให้ผู้ที่เราต้องการสนทนานั้นเข้าใจ คนกัมพูชาจำนวนไม่น้อยที่ไม่เข้าใจภาษาอังกฤษ ส่วนภาษาไทยอาจจะพอเข้าใจบ้าง แต่ก็ส่วนน้อย ซึ่งการใช้ภาษาเขมรสื่อสารกันจะเข้าใจง่ายกว่า ซึ่งก็ไม่ยากสำหรับการจะใช้เพื่อซื้อสินค้า เพียงแค่เริ่มต้นบทสนทนาว่า “ทไล ปนมาน” เป็นภาษาเขมรที่แปลเป็นไทยได้ว่า ราคาเท่าไร แล้วก็ชี้นิ้วไปที่สินค้าชิ้นนั้น ๆ พร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อยเมื่อเข้าหยิบสิ่งที่เราต้องการ
การที่เราใช้ภาษาเขมรในการสื่อสารกับคนกัมพูชา ช่วยให้เราใช้จ่ายเงินได้ถูกกว่าปกติ เพราะพ่อค้า-แม่ค้าบางคนอาจคิดว่าเราเป็นคนท้องถิ่น ซึ่งในหลาย ๆ ประเทศแม้แต่ที่ไทยเองก็เป็นแบบนี้ กับการที่นักท่องเที่ยวจากต่างชาติต้องจ่ายเงินในการซื้อสินค้าต่าง ๆ ที่แพงกว่าคนท้องถิ่น แม้จะไม่ใช่ทุกร้านที่เป็นแบบนั้น แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรื่องแบบนี้มันมีจริง ๆ
นอกจากคำพูดที่ว่า “ทไล ปนมาน” ที่แปลว่า ราคาเท่าไร ยังมีคำอื่น ๆ ที่ควรต้องรู้ไว้สำหรับใช้ในระหว่างช้อปปิ้งในย่านชุมชนของคนกัมพูชา อย่างเช่นคำว่า “โย” แปลว่า ตกลง แล้วก็ “มึน เอย เต” แปลว่า ไม่เป็นไร ถึงอย่างนั้นก็ต้องจำการออกเสียงตัวเลขต่าง ๆ เอาไว้ด้วย เพื่อให้เข้าใจถึงจำนวนได้ถูกต้อง
Category Archives: ចំណេះដឹងទូទៅ-ความรู้ทั่วไป
บุรีรัมย์ เมืองบุรีรัมย์ เมืองต้องห้าม….พลาด?
ชุดเครื่องแต่งกาย ๔ ชาติพันธุ์
(ไทย ลาว เขมร ส่วย ) ซึ่งเป็นวัฒนธรรมผสมผสานของ จ.บุรีรัมย์ สวยงามไม่แพ้ที่ใด
จึงขอเชิญชวนทุกท่านอนุรักษ์และส่งเสริม โดยสวมใส่ทุกงานเทศกาลและทุกโอกาสนะครับ
ข
อบคุณมากครับ
อนุสรณ์ แก้วกังวาล
ผวจ.บุรีรัมย์
เมื่อมนุษย์ตายไปแล้ว มีทางไป ๗ ทาง คือ
อ่านแล้วชอบ เพราะสั้นกระชับดี จึงขอแชร์มา
ใครช่างสรุปหนอ… ขออนุโมทนาบุญด้วยจริงๆ …
เมื่อมนุษย์ตายไปแล้ว มีทางไป ๗ ทาง คือ
ทางที่ ๑. ไปพระนิพพาน ด้วยกำลังของ วิปัสสนาญาณ !
ทางที่ ๒. ไปชั้นพรหม ด้วยกำลังของ สมถภาวนา!
ทางที่ ๓. ไปสวรรค์ ด้วยกำลังของ หิริโอตตัปปะ คือ เกรงกลัว ละอายต่อบาป!
ทางที่ ๔. กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ ด้วยกำลังของ ศีล ๕
ทางที่ ๕. ไปเกิดเป็นสัตว์เดียรัจฉาน ด้วยกำลังของ ความหลง!
ทางที่ ๖. ไปเป็นเปรต อสูรกาย ด้วยกำลังของ โลภะ คือความโลภ!
ทางที่ ๗. ไปเกิดเป็นสัตว์นรก ด้วยกำลังของ โทสะ คือความโกรธ!
– เงินทอง ส่งถึง
โรงพยาบาล
–ลูกหลาน ส่งถึง หลุมศพ
-บุญกุศล ส่งถึง ภพหน้า
-ภาวนา ส่งถึง นิพพาน
..อยากทำบุญ แต่ไม่มีเวลาไปวัด ..ไม่มีเวลาไปทำบุญ
แต่ยังมี เวลาหายใจอยู่ ..ก็ใช้ลมหายใจนั้น ให้เป็นประโยชน์ สิ!
.แค่ทำใจ ให้สงบ หายใจเข้า ก็ภาวนา ว่า “พุท” หายใจออก ก็ภาวนา ว่า “โธ” แค่นี้ ก็ได้บุญ มหาศาลแล้ว!
——
พระพุทธเจ้า ไม่ได้สอนให้เรา มีความสุข ..แต่พระองค์ สอนให้เรา รู้จักทุกข์ เรียนรู้ทุกข์และ เข้าใจในทุกข์นั้น หาเหตุแห่งทุกข์ ..แล้วกลับไปแก้ที่ต้นเหตุ ที่ทำให้เกิด ทุกข์!
——-
..กาย กับ ใจ อยู่ที่ไหน ที่นั่นแหละเป็นที่ ปฎิบัติบูชา
..ภาวนาอยู่ที่บ้าน อยู่ที่วัด อยู่ที่ ทำงาน อยู่โรงพยาบาล อยู่ที่ไหนๆ ก็ภาวนาได้หมดทุกที่
..บวช หรือ ไม่บวช ก็ภาวนาได้!
—-
อ่านแล้ว นำไปคิด นำไปใช้ เมื่อใช้แล้ว ปฎิบัติแล้วจะ เข้าใจ เมื่อเข้าใจแล้ว จะรู้แจ้งเห็นจริงในภัย ของการเกิดว่า เป็นทุกข์ แสนทรมาน และน่ากลัว!
…ธรรมมะดีดีกับวันดีดี
ประวัติศาสตร์จริงคร่าว ๆ ของละคร บุพเพสันนิวาส
เพื่อดูละครอย่างสนุก ประวัติศาสตร์จริงคร่าวๆดังนี้…
เรื่องนี้เกิดเมื่อปลายสมัยพระณารายน์ ประมาณ 6 ปี ก่อนสิ้นสมัย (ตามที่นางเอกนับปี พศ.)
มีฉากที่ผู้หญิงนั่งเรือ ที่ว่าสวยมาก ไม่มีใครกล้ามอง คือกรมหลวงโยธาทิพย์ น้องพระณารายน์ ที่เล่าลือว่าสวยที่สุดในแผ่นดิน
โหราธิบดี พ่อพระเอก เป็น พระครูของพระณารายน์ เป็นผู้เขียนตำราเรียนเล่มแรกชื่อจินดามณี
มีลูกในประวัติศาสตร์ คือ ศรีปราชญ์ กับพระสุนทรเทวา (พระเอก)
เหตุที่พี่หมื่น เมาทุกเย็น คือ ไม่อยากให้คนเห็นว่าเก่ง เพราะจุดจบของพี่ชายคือ ศรีปราชญ์ จบไม่สวย เพราะศรีปราชญ์เป็นคนเก่งที่อยู่เคียงข้างพระณารายน์ แต่โดนเนรเทศไปอยู่นครศรีธรรมราช พออยู่ๆไป ก็ขัดกับเจ้าเมืองนครศรีธรรมราชโดนประหาร ก่อนตายใช้เท้าเขียนบนแผ่นดิน …ธรณีนี่นี้เป็นพยาน เราก็ศิษย์มีอาจารย์ หนึ่งบ้าง เราผิดท่านประหาร เราชอบ เราบ่ผิด ท่าน มล้าง ดาบนี้คืนสนอง … จำบทนี้ได้ใช่มะ
ตัดมา ลูกแขกฟายิกขายผ้า (นางกีบทอง) นางมาเรีย เชื้อสายเยอะมาก ผสมหลายชาติ มีญี่ปุ่นด้วย คือคนที่เอาทองหยิบ ทองหยอด มาเผยแพร่ในไทย เหตุที่มีหมู่บ้านญี่ปุ่นในอยุธยา เพราะนางคนนี้ด้วย ต่อมาเป็นเมียเจ้าพระยาวิชชาเยน คอนแสตนตินฟอลคอล(หลุยส์สก๊อต) ที่พระณารายน์โปรดปราน เพราะนำต่างชาติเข้ามาค้าขายในไทย ภายหลังถูกสำเร็จโทษเมื่อเปลี่ยนแผ่นดิน
ตัดมา บ้านจันทร์วาด เป็นลูกโกษาเหล็ก ที่เป็นแม่ทัพคู่ใจพระนารายณ์ กินนมเต้าเดียวกับพระณารายน์(แม่ตัว เป็นแม่นมพระณารายน์) ภายหลังพระณารายน์สั่งฆ่าตามคำยั่วยุ
โกษาปาน เป็นน้อง โกษาเหล็ก เป็นพ่อไอ้เรือง ต่อมาไอ้เรืองได้กับจันทร์วาด ลูกพี่ลูกน้องได้กัน
โกษาปาน เป็นทีมฑูตชุดสอง ที่ไปเจริญสัมพันธไมตรีกับฝรั่งเศส เก่งมากจนฝรั่งเศสนับถือ พระสุนทรเทวา (พี่หมื่น) อยู่ในทีม
ฑูตนี้
ในเรื่องนี้ทั้งหมดมีตัวตนจริง ยกเว้นแม่การะเกด
ออเจ้า คือคำเรียกจริงสมัยอยุธยา ยังไม่มีละครเรื่องไหนสร้างย้อนถึงสมัยพระณารายน์ที่อยู่สมัยอยุธยาตอนกลาง ส่วนเมื่อก่อนเรื่องสายโลหิตย้อนไปแค่อยุธยาตอนปลาย. เราจึงเพิ่งเคยได้ยินออเจ้ากัน
Cr. Abbie
ចាក់សាំង-เติมน้ำมัน ภาษาเขมรวันละคำ រៀនភាសាថៃ
ภาษาเขมร:ចាក់សាំង
อ่านว่า:จะซัง
แปลว่า:เติมน้ำมัน
អានថា: ទើមណាមម៉ាន់
ภาษาอังกฤษ:to refill gasoline
ตัวอย่าง: តើឡានមួយណាចាក់សាំងពេញមុនគេ?
อ่านว่า: អានត-อ่านต่อ
កន្ទុយ-หาง ภาษาเขมรวันละคำ រៀនភាសាថៃ
ภาษาเขมร: កន្ទុយ
อ่านว่า: ก็อนตุย
แปลว่า: หาง
អានថា: ហា៎ង
ภาษาอังกฤษ: tail
ตัวอย่าง: អុញ! កន្ទ្ទុយអីនឹង?
อ่านว่า:
ดีมาก. คำคมภาษาอังกฤษ…
1. Before middle age – Do not fear!
“ก่อนวัยกลางคน ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัว”
2. After middle age – Do not regret!
“หลังวัยกลางคน ก็ไม่มีอะไรที่น่าเสียใจอีกแล้ว”
3. Enjoy your life while you can.
“หาความสุขให้กับชีวิต เมื่อคุณยังมีความสามารถอยู่”
4. Do not wait till you cannot even walk just to be sorry and to regret.
“อย่ารอจนกว่าคุณเดินไม่ไหวแล้วต้องมานั่งเสียดาย และเสียใจ”
5. As long as it is physically possible, visit places you wish to visit.
“ตราบใดที่ร่างกายคุณยังไหวอยู่ ก็ขอให้คุณไปเยี่ยมเยืยนในสถานที่ที่คุณอยากไปเถอะ”
6. When there is an opportunity, get together with old classmates, old colleagues & friends.
“เมื่อเรายังมีโอกาส หาเวลาร่วมสังสรรค์กับเพื่อนร่วมชั้นเรียน สหายรัก และเพื่อนเก่า(แก่)”
7. The gathering is not just about eating; it’s just that there is not much time left.
“การสังสรรค์นั้นมิใช่เพื่อสนุกกับการกินเท่านั้น หากแต่เพราะเราต่างเหลือเวลาที่จะอยู่ด้วยกันน้อยลงแล้ว”
8. Money kept in the banks may not be really your
“เงินที่คุณนำไปฝากไว้ที่ธนาคารนั้น อาจจะไม่ได้เป็นของคุณโดยแท้”
9. When it is time to spend, just spend, treat yourself well as you’re getting old
“เมื่อถึงเวลาที่จะใช้ จงใช้มันหาความสุขให้ตัวเอง ในขณะที่วันเวลาของชีวิตเหลือน้อยลงแล้ว (ขณะที่คุณกำลังชราภาพมากขึ้น)”
10. Whatever you feel like eating, just eat! It is most important to be happy.
“เมื่อคุณอยากจะกิน ก็จงกินเถอะ เพราะสิ่งสำคัญที่สุด คือ การทำตนให้มีความสุข”
11. Your old friends – seize every opportunities to meet up with your friends, such opportunities will become rare as time goes by.
“สำหรับเพื่อนเก่าทั้งหลาย จงแสวงหาทุกโอกาสที่จะพบกับพวกเขาเหล่านั้น โอกาสเช่นนั้นนับวันจะหาได้ยากมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไป”
12. Everyday you MUST smile and laugh.
“ทุกๆ วัน คุณต้องยิ้ม และหัวเราะให้ได้”
จงส่งให้กับเพื่อนของคุณ ไม่ว่าคุณจะรักเขา หรือเขาจะรักคุณหรือไม่ก็ตาม
การแบ่งปัน คือการแบ่งความสุขใจ.. ขอบคุณ
លប់ចោល-ยกเลิก ภาษาเขมรวันละคำ រៀនភាសាថៃ
ภาษาเขมร: លប់ចោល
อ่านว่า: ลบ จอล (สะกดกับ ล ลิงน้ะครับ)
แปลว่า: ยกเลิก หรือ ลบทิ้ง
អានថា: យក់ លើក់ ឬ លប់ធីង
ภาษาอังกฤษ: To cancel
ตัวอย่าง: ត្រាំ លប់ចោលគម្រោងទស្សនកិច្ចតំបន់គ្មានយោធានៅឧបទ្វីបកូរ៉េ។
อ่านว่า: អានត-อ่านต่อ
รูปร่างหน้าตาที่เลือกเองไม่ได้
ข้อความจาก #หมอมินบานเย็น
หมอเองมีโอกาสดูคลิปยูทูปที่มีการวิพากษ์วิจารณ์รูปร่างหน้าตาของดาราเกาหลีที่มีชื่อเสียงหลายๆคน ว่าคนนี้หน้าตาไม่ดีตรงนั้นตรงนี้ หนึ่งในนั้นคือดาราเกาหลีที่คนไทยมากมายชื่นชอบ ก็คือ กงยู เรื่องนี้กลายเป็นกระแสในโลกออนไลน์ ทำให้รู้สึก អានត-อ่านต่อ
ใครทราบที่นี่ที่ไหนครับ
ใครเคยไปบ้าง
สวยมาก
ปราสาทนครวัดสีทอง
ข้อสอบชีวิต 4 ข้อ ที่ต้องสอบผ่านให้ได้ก่อนตาย
ศาสตราจารย์เกียรติคุณนายแพทย์สมพร บุษราทิจ ภาควิชาจิตเวชศาสตร์ โรงพยาบาลศิริราช เปรียบเทียบชีวิตคนเราเหมือนการทำข้อสอบ 4 ข้อเหล่านี้คือสิ่งที่ต้องสอบผ่านให้ได้…ลองมาเช็กกันว่า คุณผ่านได้กี่ข้อแล้ว
.
?ข้อที่ 1 ร่างกายแข็งแรง
เรื่องพื้นฐานในชีวิตคนเราคือการมีร่างกายที่แข็งแรง สุขภาพดี ซึ่งทำได้ง่ายๆ ด้วยการออกกำลังกายสม่ำเสมอและเจริญสติตลอด
.
?ข้อที่ 2 มีคนข้างตัวดี
คนข้างตัวอาจจะหมายถึงคู่สมรสหรือเพื่อน จะเป็นแบบใดก็ล้วนเป็นคนดี อยู่กับบัณฑิตจึงจะพาไปหาผล เลือกคนที่จะแต่งงานด้วยก็ควรเลือกให้ดี ถ้าเลือกดีแล้วก็ต้องดูแลเขาให้ดีที่สุด ไม่ใช่เลือกมาแล้วปล่อยปละละเลย เช่นนี้เขาจะดูแลเราดีมากยิ่งกว่าจนแก่เฒ่า
หากเลือกคนที่จะแต่งงานด้วยแล้วพบภายหลังว่าเขาไม่ได้ดั่งใจ ที่ต้องทำคือค้นหาความดีของเขาให้พบ ยอมรับความบกพร่องที่เราไม่ชอบใจ แล้วดูแลเขาให้ดีด้วยความรักและเคารพเช่นนี้ก็จะได้คู่สมรสที่ดีในที่สุด
คนส่วนใหญ่ไม่ทำนุบำรุงคนข้างตัวให้ดีๆ คอยแต่จะทำให้เสียน้ำใจ เช่นนี้ถือว่าสอบตก
กับเพื่อนก็เช่นเดียวกัน เพื่อนมีหลากหลายชนิด ก็เลือกวางเพื่อนในตำแหน่งต่างๆ กัน เพื่อนที่ดีเราก็ต้องดูแลเขาให้ดีเช่นกัน จึงจะมีเพื่อนแท้ในชีวิต คนส่วนใหญ่เลือกคบเพื่อนที่ฐานะและคิดถึงประโยชน์ที่เขาจะให้เราในภายหน้า เลือกคบคนที่อำนาจวาสนาเช่นนี้ถือว่าสอบตกเช่นกัน เพื่อนแท้มิใช่อยู่ที่เปลือกนอก หากอยู่ในหัวใจของเรา
.
?ข้อที่ 3 มีเงินใช้
ข้อนี้น่าจะเข้าใจกันดี มีเงินใช้ไม่ได้แปลว่าต้องรวย แต่แปลว่ามีเงินใช้และมีความมั่นคงทางการเงิน หลักง่ายๆ คือ ทำให้เงินไหลเข้ามามากกว่าไหลออกเสมอ เปรียบเหมือนน้ำซึมบ่อทราย ทำเช่นนี้ตลอดชีวิต
.
?4. มีจิตใจหนักแน่นแบบผู้ใหญ่
การจะมีจิตใจหนักแน่นแบบผู้ใหญ่ได้ ควรมี หนึ่ง เมตตากรุณา หมั่นคิดถึงคนที่ยากลำบากกว่าเราเสมอ สอง มีสติ หมั่นเจริญสติเสมอด้วยวิธีที่ตนเองชอบและเหมาะ สาม เห็นคุณค่าของงานที่ตนเองทำ และสี่คือเรียนรู้อยู่เสมอและก้ามข้ามตัวเอง
—————————————
ที่มาจากหนังสือ บำบัดเครียด โดย นายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์
อย่าลงไปน่ะ
កុំចុះទៅអីណា….
อย่าลงไป…
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ ប្រាប់ថាអត់មានអីទេ កុំចុះ
╬═╬ ฟังรึเปล่า, อย่าลงไป
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ មើល៍? ប្រាប់ថាកុំចុះទៅ ក្បាលរឹងមែស៍?
╬═╬ ฮาโหล? ฉันบอกอย่าไป
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ អុញ! ក្បាលរឹងមែន!! ឈប់ភ្លាម ឭអត់
╬═╬ อย่าลงไปปป!~! หยุดด
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ ម៉ែអាថ្លែន រឹងមែនគាត់នេះ!
╬═╬ โอเค.. ถ้าคุณต้องการแบบนี้ละก็
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ ចង់ឈ្នះហ្មែន? ស្រាច់តាចិត្តទៅចឹង
╬═╬ คิดผิดแน่ ถ้าไม่ฟังละก็
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ ប្រាប់ហើយនៅតែមិនជឿ!!!
╬═╬ ฉันจะไม่พูดอะไรมากแล้ว
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ …… 1
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ …… 2
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ ចង់ចុះក៏ចុះទៅ បើក្បាលរឹងអញ្ចឹង!!!
╬═╬ เชิญลงไปเลย ถ้าโง่พอ
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ ….ហាស!! ឡប់ទេអី? ល្មមបានហើយ
╬═╬ ….เห้ยฉันซีเรียสนะ อย่าลงไป
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ អត់ធុញរេអី?
╬═╬ เบื่อรึยัง?
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬ សុំហាមម្ដងទៀត … អត់មានអីទេ…..
╬═╬ โอกาสสุดท้าย … อย่าลงไป
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
╬═╬
ចុះម៉ោទាល់តាបាន!!! ក្បាលរឹងមែន!!!
ចឹងបើជ្រុលតាបានចុះមកលដ់ហើយ
ជួយ Like និង Share បោកមិត្តយើងបន្តផងទៅ
ចែកគ្នាសើច អះអះអះ!!!!
ลงมาทำไม …. ไหนๆๆก้อมาแล้ว … กดไลค์สิ??
สุขสันต์วันลอยกระทง
ณ โรงเรียนอนุบาลบุรีรัมย์
วันนี้วันเปิดภาคเรียนวันแรกของทั้งไทยและกัมพูชา
วันนี้มาถึงโรงเรียนแอบเปิดเฟสก็เจอเพื่อนที่บ้านเกิด(พนมเปญ)โพสว่าเป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก ก็เลยตกใจทำไมมันตรงกับโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่ดีแท้ เป็นปีแรกที่เห็นภาพนี้ครับ แต่ยังไรก็ตามเราเปิดคนละภาคเรียนครับ ทางกัมพูชาเปิดภาคเรียนแรก นักเรียนขึ้นชั้น ส่วนทางไทยเปิดภาคเรียนที่สองครับ
คำว่าเปิดเทอม ภาษาเขมรที่เขาพูดบ่อยๆคือ ចូលកង โจล กอง
ส่วนปิดเทอม ก็ វ៉ាកង วา กอง มาจากภาษาฝรั่งเศษ vacances
พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี ทรงครองราชย์ครบ 13 ปี
29 ตุลาคม พระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี ทรงครองราชย์ครบ 13 ปี
By: Aj. Viroj
ว่างั้นแหละ
บ้านเมืองของฉัน มุ่งแต่จะซื้ออาวุธสงคราม โดยอ้างว่าเพื่อปกป้องผืนแผ่นดิน แต่….อันที่จริงบ้านเมืองของฉันมักจะรบกันเองเสียมากกว่า
Cr: Viroj Tuntikula
អូន/បងសម្លាញ់-ที่รัก ภาษาเขมรวันละคำ រៀនភាសាថៃ
คู่รักชาวแคมร์เขาเรียกกันยังไง อันนี้ไม่ต่างกับไทยครับ มีตะเอง ที่รัก อะไรต่างๆ นานา แต่ถ้าให้ตรงตัวก็มี អូន/បង សម្លាញ់ อ่านว่า โอน/บอง ซ็อม ลัญ
อ้าว มี / ด้วย แล้วใช้ไงอ่ะ
เอ๊ะ… ไอ้ตัวสะกดกับญหญิงนี้มันใช่แมา
ภาษาเขมร:
อ่านว่า:
แปลว่า:
អានថា:
ภาษาอังกฤษ:
ตัวอย่าง:
อ่านว่า: អានត-อ่านต่อ
สวยมาก
เชื้อไม่ทิ้งแถว…..ถอดแบบมาจากความเป็นลูกหลานเหลนโหลนของกษัตริย์ชัยวรมัน
Cr: Viroj Tuntikula
จากครูเกษียณ
เมื่อตอนเราเป็นครู เราทุ่มเททำทุกอย่างเพื่อโรงเรียนของเรา เพื่อนักเรียนของเรา ยอมทิ้งครอบครัว ทิ้งลูก ทิ้งบ้านเรือน ทิ้งข้าวของที่มีค่าในบ้านให้สุนัขเฝ้าบ้าน. ตอบแทนสุนัขด้วยอาหารเหลือๆ วันละ 1 -2 มื้อ เราใช้เวลาเอาใจใส่โรงเรียน นักเรียน มากกว่า ครอบครัว และสมบัติของตัวเอง ต้องใช้สมอง ใช้กำลัง ใช้ความรู้ ใช้ความไม่อาย ไปเที่ยวขอร้องใครๆที่ใจบุญ มาช่วยอนุเคราะห์ สงเคราะห์ ในการพัฒนาโรงเรียน นักเรียน หาข้าวให้นักเรียนกิน หาเงินทุนให้ใช้ หาอุปกรณ์ให้นักเรียนได้เรียนอย่างทันยุค ทันสมัย หาชุดนักเรียนให้ใส่ คอยตามนักเรียนถึงบ้าน ถ้าวันไหนรู้ว่านักเรียนไม่มาโรงเรียน หาทางช่วยเหลือเผื่อแผ่ไปถึงครอบครัวนักเรียน ป่วยพาไปส่งหาหมอ บาดเจ็บพาไปร.พ. ติดตามดูแลทั้งเรื่องเรียน และเรื่องความเป็นอยู่อย่างจดจ่อ เอาใจใส่ ปีแล้ว ปีเล่า ทำอย่างนี้ โดยไม่ได้หวังว่า นักเรียนจะต้องนำอะไรมาตอบแทนครู เพราะนักเรียนเองก็ยังเอาตัวไม่รอด แค่เมื่อนักเรียนทำผิดครูลงโทษ แล้วไม่โกรธครู ไม่อาฆาตครู เชื่อฟังครู ครูก็ชื่นใจแล้ว ยามที่ครูต้องอำลาจากการทำหน้าที่ครู เพราะเกษียณ ครูคงได้มีโอกาสกลับไปดูแลครอบครัว ดูแลตนเองที่มีวัยชราขึ้น ต้องไปพบแพทย์รักษาสุขภาพที่ทรุดโทรม เสื่อมถอย ข้างกายครูคงไม่มีนักเรียน ไม่มีลูกศิษย์มาดูแลครู เหมือนที่ครูเคยดูแลเขา มีก็แต่ ลูก หลาน คนในครอบครัว และอยู่ในบ้าน ที่ครูทิ้งขว้างอย่างไม่ใยดีมานานตลอดอายุของความเป็นครู ในที่สุด นกชราก็บินกลับเข้ารังตนเอง
ขอให้กำลังใจ แก่ครูผู้เกษียณทุกท่านว่า เวลาที่ผ่านมา ท่านได้ทำดีที่สุดแล้ว ท่านเข้าสู่เส้นขัยแห่งความดีแล้ว ท่านสร้างคนทิ้งไว้ในสังคม ไว้บนโลกนี้มามากแล้ว ต่อไปนี้เป็นเวลาที่ท่านจะได้พักผ่อน ในบ้านหลังเก่า ที่เราเคยทอดทิ้งเพื่อไปทำหน้าที่ของตนในขณะเป็นครูแล้ว ขอให้มีความสุข ดูแลสุขภาพ และ หาความสุขเพื่อตนเองตามอัตภาพของท่าน ขอให้อายุยืนๆ ใช้เงินบำนาญดำรงชีพ อาจน้อยลงกว่าเดิม แต่เราคงกินไม่มากแล้ว
មិនជឿកុំប្រមាថ!! ផ្ទះ ៧ប្រភេទ ដែលអ្នកមិនគួររស់នៅ បើមិនចង់ឲ្យគ្រួសាររាសីដាក់
មិនជឿកុំប្រមាថ ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่
