ขอคุณภาพแคปจากหน้าจอเฟสบุ๊กคุณครูสมัยมัธยมผมเองครับ คุณครูวอน วุดธี ครูสอนภาษาฝรั่งเศษผม ท่านคงไม่เข้าใจอะไรที่ผมเขียนแน่นอน อิอิอิ นินทาได้สบายใจเลย
อ้าว มาเข้าเนื้อหาที่จะสอนวันนี้ครับ
คือคนที่ไม่ค่อยได้ถ่ายรูป นานๆได้ถ่ายทีจะอายกล้องเป็นเรื่องปกติ ทำท่าไม่ถูกว่าจะทำไงดี ก็เลยยืนแบบแถวตรงเลย คนเขมรเขาใช้บ่อยครับ ท่านี้เขาเรียกว่าท่าแถวตรง หรือท่าจัดแถว ภาษาเขมรใช้คำว่า តម្រង់ជួរ อ่านว่า ด็อมร็องจัว
มาถึงณ จุดๆนี้ก็น่าจะมีสำนวนที่น่านำเสนอให้ทุกท่าน โดยเฉพาะคุณครูที่รับหน้าที่สอนภาษาเขมรในโรงเรียน ก็น่าจะจำเป็นน่ะครับ หลายท่านก็คงแปลตรงตัว หรือ ใช้ทับศัทพ์ไทยอะไรต่างๆนานา แต่ไม่รู้เลยว่าในโรงเรียนที่กัมพูชาเวลาเขาสั่งจัดแถวนี้เขาต้องสั่งว่ายังไง แล้วจะสั่งแบบไทยเหมือนกันเด๊ะหรือเปล่า ก็ไม่เหมือนน่ะ โดยส่วนมากแล้วจะต้องสั่งต่อเนื่องกัน 4 ท่าด้วยกัน อ่ะมาศึกษากันเลยก็แล้วกัน
- តម្រង់ជួរ อ่านว่า ด็อม ร็อง จัว แปลว่า จัดแถว หรือ แถวตรง ภาษาเขมรใช้สำนวนนี้เพื่อให้นักเรียนในแถวจัดแถว โดยคนหน้าสุดต้องยกมือขวาขึ้น แล้วคนหลังๆต้องเอามือแตะไหล่คนข้างหน้า ผู้สั่งต้องให้เวลานักพักให้ทุกคนพร้อมก่อน แล้วทุกคนต้องยืดตัวตรง จนกว่าจะได้ยินคำสั่งต่อไป
- ដាក់ อ่านว่า ดะ แปลว่า วาง คือให้วางมือลงแนบลำตัวพร้อมกัน และเท้าต้องชิดหน้ามองตรง
- សម្រាក อ่านว่า ซ็อมราก แปลว่า พัก ก็ทำท่าตามระเบียบพักเลยครับ
- ប្រុង อ่านว่า ปรง แปลว่า เตรียม หรือ พร้อม ท่านี้ก็เป็น่าเดียวกันกับท่า ดะ คือ เป็นท่าสุดท้ายที่พร้อมที่จะทำกิจกรรมอื่นๆแล้ว
หลังจากนั้นถ้าแถวยังไม่พร้อม หรือยังไม่นิ่ง คนสั่งก็จะสั่งคำสั่งทั้งสี่รวดเดียวเร็วๆ หรือสั่งหลายๆครั้งเร็วขึ้นๆ จนกว่าแถวจะพร้อมครับ
วันนี้ก็ได้ประมาณนี้ก่อนครับ มีอะไรแนะนำ หรือผิดพลาดอะไร แนะนำด้วยครับ
ช่วยกดไลค์ แชร์ให้เป็นกำลังใจด้วยครับ จะได้มีแรงบันดาลใจสอนบทเรียนต่อไปครับ ขอบคุณครับ
ภาพโรงเรียนประถมผมครับ
ขอบคุณท่านผอ.ซอน จัน ด้วยครับ
(อิอิอิ ท่านจะทราบไหมน้อว่าผมแอบเอาภาพท่านมาลง)
