ภาษาเขมร : គំនូរ
อ่านว่า : กม นู
แปลว่า : ภาพวาด
អានថា : ផាបវ៉ាត

ตัวอย่าง : អ្នកគិតថាគំនូរនេះគេប្រើអ្វីគូរ?
อ่านว่า : เนียะ กึด ทา

กมนู นิฮ์ เก ปฺเริว อฺเวย กู
แปลว่า : คุณคิดว่าภาพวาดเหล่านี้เขาเอาอะไรวาด
អានថា : ឃូន់ ឃីត់ វ៉ា ផាបវ៉ាត ឡាវ់ នី ខ៎ោវ អោវ អះ រ៉ៃ វាត

ภาพเหล่านี้ดูไปมันก็เหมือนธรรมดา เหมือนภาพเก่าๆ จากหนังสือเล่มเก่าๆ หรืออะไรสักอย่างนี่แหละครับ แต่จริงแล้ว มันถูกวาดบนใบตาลโดยการลนไฟ โดยรวมแล้ว ผมขอชื่นชมฝีมือของ ศิลปินท่านนี้อย่างมากเลยครับ
ชมเพิ่มเติมที่ https://m.facebook.com/bonhakrouem/
พูดถึงใบตาล ซึ่งเป็นใบของต้นไม้ประจำชาติของเขมร (ต้นไม้นะครับไม่ใช่ดอกไม้ สวนดอกไม้ประจำชาติเขมรก็คือ ดอกลำดวน) หรือพูดได้ว่าเป็นต้นไม้ที่ชาวเขมรทุกคนต้องรัก แล้วก็สอนลูกสอนหลานให้รักต้นตาล เพราะต้นตาลเป็นต้นไม้ที่มีประโยชน์มาก ทุกส่วนตั้งแต่ ปลายราก จนถึง จนปลายใบตาล สามารถเอาไปทำประโยชน์ได้ทุกส่วน แม้ว่าจะเป็น การทําอาหาร ของหวาน ห่อขนม ข้าวของเครื่องใช้จักสาน จากใบตาล หรือเอาไปทำเป็นสมุนไพร จนกระทั่ง สร้างบ้านที่อยู่อาศัยจากต้นตาล หรือถ้าจะให้ผม อธิบายสารพัดประโยชน์ของต้นตาล คงจะเยอะแยะมากมายไม่สามารถอธิบายได้ ในโพสเดียวครับ
ผมเป็นคนคนหนึ่ง ที่มีใจรักในต้นตาลมากเลยครับ แล้วก็ถูกสั่งสอนมาตั้งแต่เด็กให้รักต้นตาล พ่อผมสมัยเด็ก แกเล่าให้ฟังว่า แกต้องขึ้นต้นตาลทุกเช้าเย็นเพื่อที่จะไปคั้นน้ำตาลสดจากดอก มาต้มเพื่อเอาน้ำตาลโตนดและหมักสาโทน้ำตาล(ទឹកត្នោតជូ) ไปขาย เลี้ยงชีพและครอบครัว ซึ่งพูดได้ว่า แกเจริญเติบโตมาโดยอาศัยผลประโยชน์ของต้นตาลเกือบทั้งสิ้นเลยทีเดียว ทำให้ผมยิ่งรักต้นตาลมากขึ้น แล้วไม่ใช่แค่ครอบครัวของพ่อผม ผมคิดว่าชาวเขมร ไม่น้อยคนเลยที่พึ่งพาอาศัยต้นตาล เพื่อเลี้ยงชีพเช่นเดียวกันกับพ่อผม