อย่าหลงตน อย่าลืมตัว


​อยากให้ อ่าน ช้า ช้า สบายๆให้จบ   เมื่อตอนที่นก  ยังมีชีวิตอยู่..  มันจะกินมดเป็นอาหาร  แต่เมื่อมันตาย..  มันก็จะถูกมดกินเป็นอาหารเช่นกัน   ต้นไม้หนึ่งต้น  สามารถทำเป็นไม้ขีดไฟได้เป็นล้านๆก้าน  แต่ไม้ขีดไฟเพียงหนึ่งก้าน  ก็สามารถเผาต้นไม้ได้เป็นล้านๆต้นเช่นกัน   จงอย่ามองข้ามคนที่ด้อยกว่า เพราะหลงตัวเองว่ายิ่งใหญ่   อย่ามองข้ามลูกค้ารายเล็ก   ไม่เห็นคุณค่าของพวกเขา  เพราะสักวันหนึ่งเขาอาจเป็นลูกค้ารายใหญ่ของเราก็เป็นได้    อย่าคิดว่าเราแข็งแรงไม่มีวันป่วย เพราะอายุยังน้อย  โลงศพไม่ได้มีไว้ใส่คนแก่แต่มีไว้ใส่คนตาย   อย่าคิดว่าฉันรวยใช้เงินอย่างฟุ่มเฟือย  สักวันเงินเพียง1พัน  อาจมีค่ามากมายในวันตกอับก็ได้   ไม่มีอะไรแน่นอนในชีวิต   ใหญ่ได้ก็เล็กได้  รวยได้ก็จนได้  แข็งแรงได้ก็ป่วยได้  เกิดได้ก็ต้องตายได้  ทุกคนไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า   ท่องจำให้ขึ้นใจ  “อย่าหลงตน อย่าลืมตัว”  และที่สำคัญ  “ข้าจะไม่ประมาท”  กับชีวิตอีกต่อไป..   จะยุ่งมากเพียงใดก็ต้องดูแลตัวเองให้ดี   แม้ว่าบางครั้งติดต่อเพื่อนได้ยาก  แต่ก็ให้คิดถึงเสมอ…