สมัยก่อนในตอนที่เศรษฐกิจและการท่องเที่ยวในเมืองไทยอยู่ในช่วงรุ่งโรจน์ ใครที่ทำงานด้านบริการกับชาวต่างชาติโดยเฉพาะ

ฝรั่ง นั้นคงจะแทบเรียกว่าอยู่ได้เพราะทิปเลยใช่มั้ยคะ คนส่วนใหญ่เลยมักจะคิดเหมารวมว่าการให้ทิปเป็นประเพณีปฏิบัติของชาวยุโรปและอเมริกัน

ที่อเมริกา การให้ทิปเป็นสิ่งที่สำคัญมากและก็เป็นธรรมเนียมปฏิบัติกันในประเทศนี้ ใครไปเที่ยวอเมริกาก็เตรียมบวกค่าทิปไปกับทุกอย่างเลยนะคะ แต่สำหรับในอังกฤษ ลูกค้าไม่จำเป็นต้องให้ทิปจากการได้รับบริการและคนอังกฤษก็ค่อนข้างเหนียวทิปทีเดียวเลยล่ะ

? tip หรือแบบทางการเรียกว่า gratuity [เกรอะ-ทุย-อะ-ทิ] จะต่างกับ service charge ตรงที่ tip จะเข้ากระเป๋าพนักงานเลยโดยไม่ต้องจ่ายภาษี แต่ service charge จะรวมเข้ากับเงินเดือนและต้องมีการเสียภาษี

ปกติแล้วร้านอาหารที่มีพนักงานคอยบริการ จะคาดหวัง tip จากลูกค้าประมาณ 10% จากราคาอาหาร แต่ถ้าลูกค้าจะให้น้อยกว่านั้นก็ไม่ว่ากันนะคะ

ร้านอาหารส่วนมากในลอนดอน จะรวมค่าบริการลงไปในบิลเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ไม่ได้เป็นภาคบังคับที่ลูกค้าจะต้องจ่าย ร้านอาหารตามหัวเมืองส่วนใหญจะไม่ค่อยใส่ค่าบริการลงในบิล นอกซะจากว่าจะมาเป็นกลุ่มหกคนขึ้นไป แต่ทางร้านก็ต้องแจ้งให้ลูกค้าทราบก่อน ลูกค้าเองก็สามารถจะปฏิเสธที่จะจ่ายค่าบริการได้เช่นกันถ้าพวกเขาความรู้สึกว่าพนักงานบริการไม่ดี หรือไม่ก็ไม่อยากให้ซะดื้อๆอย่างนั้นเลย…
แต่จากประสบการณ์การงานร้านอาหารและงานบริการอื่นๆ เปอร์เซนต์การให้ทิปของคนอังกฤษนี่จะประมาณ 60-70% ของลูกค้าที่จะให้ทิป

โดยปกติแล้ว เราไม่จำเป็นต้องให้ทิปเวลาไปร้านกาแฟ ร้านฟาสต์ฟู้ดหรือร้านอาหารที่เราต้องเดินไปสั่งอาหารเอง ร้านกาแฟบางร้าน จะมี tip jar (กระป๋องใส่ทิป) วางไว้บนเคาน์เตอร์ แต่ลูกค้าส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยใส่กัน นอกซะจากว่าจะได้เป็นพวกเหรียญเพนนี (ประมาณเหรียญสลึงบ้านเรา) แล้วขี้เกียจเก็บกัน

เวลาเราไปเข้าร้านทำผม แล้วช่างตัดผมถูกใจหรือมีช่างประจำ เราก็ให้ซักปอนด์ สองปอนด์ (£1=44฿) เพื่อเป็นสินน้ำใจ แค่นี้ช่างก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แล้วค่ะ

เราไม่จำเป็นต้องให้ทิปสำหรับการใช้บริการแท๊กซี่ แต่ผู้โดยสารบางคนก็จะไม่รับเงินทอน แต่ให้ปัดเศษขึ้นไปเลย (round up to the nearest pound)

❇️ round up ในที่นี้หมายความว่า ปัดเศษขึ้นไป เช่น จาก 298 ก็ปัดขึ้นไปที่ 300 เลย

เวลาเราสั่งอาหารเดลิเวอรี่ เราก็ไม่จำเป็นต้องให้ทิปอีกเช่นกัน ตอนมาอังกฤษใหม่ๆ จิลไปบ้านเพื่อนแล้วสั่งพิซซ่ามากินกัน พอพิซซ่ามาส่ง ใครคนนึงในกลุ่มก็ถามขึ้นว่า แล้วเราต้องให้ทิปคนส่งอาหารหรือไม่ พวกเรามองหน้ากันครู่นึง แล้วต่างคนก็ต่างพึมพำกับตัวเอง “hmm good question!” แล้วก็พร้อมใจกันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพิมพ์ถาม google ขนาดคนอังกฤษเองยังงงๆว่าควรให้ทิปหรือมั้ย ? แต่เช่นเดียวกัน สินน้ำใจเล็กๆน้อยๆก็เป็นขวัญกำลังให้คนส่งอาหารได้ไม่น้อยนะคะ

แล้วพบกันใหม่ค่ะ until next time
Jill

ขอบคุณบทความทั้งหมดจาก
#LearnEnglishWithPassion
#การให้ทิปในอังกฤษ